Babalar günü mü dünü mü
Abdullah Güven
.

Babalar günü ilk kez Amerika’da kutlanmıştır. Buna hiç şaşırmadık. Zaten kanıtsadık bu tür kutlamaları artık sorgulamıyoruz bile ne olduğunu, kimlerde olduğunu yada bize uygun olup olmadığını… Herkes kutluyorsa, çağdaşlık ise, ortama ayak uydurmak adına veyahut dışlanmamak uğruna kutlamamak olmaz tabii.

Tv reklamlarında ve gazetelerde bu haftaya özel on binlerce liralık reklamlar yapılıyor. Boşuna mı? Reklamlarla ne kadar yönlendirildiğimizin farkında olmasak bile kapitalizmin en önemli senaryoları bu tür reklam ve özel günlerle kendini ortaya koymaktadır. Bir de bunun duygusal boyutu ve tarihsel gelişimi de olmazsa olmazı.

 Çünkü bu ve benzer günleri kabul ettirmenin birinci yolu iyi bir duygusal hikayenizin olmasıdır. Sonrasında bunu paraya çevirmek sadece tarihsel olarak bir alt yapı oluşturmaya bakar. Devamında bir yerde ya da bir ülkede özel bir gün olarak kutlanması yeterlidir.

Bunca duygusallık babaları çok sevdiklerinden değil paralarını sevdiklerinden olsa gerek. Bu da bize küresel yada global dedikleri dünyanın siz deyin armağanı ben deyim dayatması. Ama ne dersek diyelim ister kabul edelim ister etmeyelim içimize kadar işlediğini ve hayatımızı işgal ettiğini; kabul etsek de etmesek de kah birileri ne der diye, kah bazılarımızın hatırı kırılmasın diye yer yer kutlamak zorunda kalabildiğimizi unutmamak gerekir.

Bu da toplumsal ortamda bireysel olarak mağdur olan bizlerin hem psikolojik hem sosyolojik olarak kendimizi kontrol etmemizin yolunu açar. Ne de olsa bu günler gittikçe çoğalmakta ve yılın neredeyse bütün günlerin kaplamaya başlamaktadır. Bunun yanı sıra yakın  bir zamanda güneş takviminden vazgeçip yıldızlar takvimine geçmemiz bile düşünülebilir. Ne de olsa doymak bilmeyen kapitalizmin için günler yeterli kalmayabilir. Dedeler, babanneler, öğrenciler yada akvaryum balıkları vb. günleri de bekliyoruz.

Ayrı bir katagoride değerlendirilmesi gereken şey de altında duygusal  bir şeylerin (kapital anlamda bu paradır) yattığı ve kazan- kaybet mantığı ile çalışan sistemler birilerini mutlu ederken diğerlerini mutsuz ettiklerini, babasız çocukların bu günden nasıl etkilendiklerini görmezden geldikleri de muhakkak.

Temennim bilinçli ebeveynler olarak çocuklarımızın bu günler hakkında bilgilendirilmesi ve onlardan böyle bir beklentimizin olmadığını onlara göstermemizdir. Bunun için de ilk adımı bu Pazar atalım ve sadece paramızın değil duygularımızın da sömürülmesine izin vermeyelim.

Duyguların karşılığının sadece maddiyat olmadığını; bir gülümseme ve kucak dolusu bir sevginin en azından haftada bir babamızı ziyaret etmenin buna fırsatımız yoksa bile bir telefon ile hatırını sormamızın yeteceğini insanları mutlu etmek için her zaman para harcamak zorunda olmayacağımızı gösterelim. 

Şunu unutmayalım ki, babalarımızın bizden beklentisi bir hediye değil; evlatlarının bizatihi kendisidir. 

Abdullah Güven

20-06-2015 22:57
Bu Yazıyla İlgili Yorumunuz ?

Okuyucu Yorumları
Diğer Yazıları
HIZLI ARAMA


ANKET

Niğde'nin En Büyük Sorunu ne?

Tüm Anketleri Görmek ve Oy Kullanmak İçin Tıklayın

KONUK YAZARLAR
ENÇOK OKUNANLAR

GAZETE İLK SAYFALAR
NAMAZ VAKİTLERİ
HAVA DURUMU


NİĞDE